lartalartaHlsKrklobiseja; tagarääkija om si̬i̬ üt́s larta küll; nagu larta `lartas är, ei oia kinni midägeHls; ta om üit́s larta, `lartass egät; larta inimene, muud ei ti̬i̬ ku ütte`puhku kõnelessKrk || lohakas larta inimen, laristess vi̬i̬ maha, ei ari ärä mitteKrkVrdlartam, lartu