kopperkopperKir, g `kopraLNgVigNis, `kopreVigNis 1. kergesti ümberminev, kipakas ei mina selle viletsa `kopra `reega lähäLNg; koorm läks koa na `kopraks - - kitsas ja `kõrge teeneNisVrdkopar1 2. kumer vene oo `kergem edessi menema, aga vene oo `kopram, vahedam altVigVrdkoppel3