kärg2käŕg g kärjeVän/-rg/ SaaSJnKõp, käreKrkHelVõnSanVmusträhn käŕg on must lind nigu kana kunagiSaa; kärje saba on kõva nagu raud, vaik on kõvas teind. käŕg luegutabSJn; käŕg lask mõtsan, pörr ja pörrKrk; suu tege suurõ liina käe ei ti̬i̬ käre pessägiVõn; käŕg põriśt kõvastõ mõtsan, siin ma ei olõ `kuuldanu käŕgeHar; meldsass um ka käre `sorti, meldsass um imäne käŕgRõuVrdkärr3