iri1iriOteRõnKanUrvRõu (hrl koos verbiga ajama) 1.irin, nurin; kius, jonn iga päiv üits iri aamineOte; `närbelless ta ei sü̬ü̬ʔ `õigõhe ei söömätä, aja iks sääl tu̬u̬d irri manKan; No˽kas säänest irri om sul vaja vana inemisega aiaʔ; Latsõl om midägi vika, muidugu aja iŕriUrv; sääl ei `kuulduʔ muud kui iri ja liri(nuttu ja nurinat) RõuVrdire, irr1 2.iriseja iri `pernaineSanVrdirin, irr1