kõõgama`kõõga|ma Juu, -daLüg; `kõ̭õ̭gamma, kõõgadaʔHarkähisema kana `kõõgab ku lähäb kõri kedägi Lüg; inime `kõõgab, kui rennad `kinni on Juu; nakat `kõ̭õ̭gamma, pand hõngu kińniʔ Har || koogama kuule, se (laps) akkab juba `kõõgama, ealitsema Juu || luksuma ma ka `kõ̭õ̭ga vahel HarVrdkõõkamma, kõõkima