kõhkema`kõhkemaKseHanRankuivama a. närbuma, ikalduma vili `kõhkes ära, ei ole `kõhken viljal tera; terad oo ää `kõhken, kõik oo koevadKse; `Tuhlid ja sibulad `kõhkesid kuivaga; Vili oo kõik `kõhkenHan || kuivetuma, kõhnuma `lu̬u̬me kah, [öeld] et ärä `kõhkenu Ranb. krõbedaks kuivama (heinast) ain om äste `kõhkenu, kõhedass lännu - - tarvis `sarda pannaRanVrdkõhkama1, kõhkuma