jourama`jouramaJõe, vanJäm/`jourada, jourata/, EmmKseHanTõsLaijõurama, lärmitsedes liikuma; (suure häälega) nutma; möirgama; mörisema (pullist) poiss - - `jourab aga `pealeJõe; Üks jourab natust aega, jεεb magama, teina jourab öö otsa umiguniEmm; küll meie vana täna `mouras ja `jourasHan; mõni ärg `jourab, mürab ja lõhub `aeduTõs; `jouras kui ullLai || ilmaaegu rääkima mis‿sa ette `jouradJämVrdjaurama, jõurama, jäurama, jöurama