ilma|asjanda 1.ilmaasjata — sporeLsa `ilmaasjanda ädäldätTrv; ega ma ilma asjante es tule, ma tulli `asja `ot́smeKrk; ilmaasjanda tü̬ü̬Nõo; ilma aśanda üteĺ mu˽pääleSe 2.tasuta `nüitse ~ `nüidise ilmage ei anna siul `kennigi ilma asjante kedägi; mis ma ilmaasjante `orja sutKrk Vrdilmaasjanti, ilmasjanda