ennedaenneda, -äHar, -eSanHar; õnnõdõKrlHarLut(i-) ainult, vaid, aga olgu˽mis ind om, anna är ennedeSan; `ü̬ü̬si ollõv kõnõlnu üt́sinde ku tońnin õnnõdõ; laula sa˽ka nigu muu `laulavaʔ, saʔ ajat jorru ennedä; `olkõ esä sikk ja imä kit́s ku˽ma ennede miiśs olõHarVrdenne2