Leitud 1 artikkel
viilima, (ma) viilin 'viiliga töötama' < kasks vilen 'feilen'
- Esmamaining: Göseken 1660
- Vana kirjakeel: (Göseken 1660: 185) wijhlima 'feilen'; (Göseken 1660: 324) silledaks wijhlima 'poliren (polire)'; (Hupel 1780: 312) wiilma 'feilen'; ärrawiilma r., d. 'abfeilen'; (Hupel 1818: 285) wiilma r. d. 'feilen'; (Lunin 1853: 229) wiilma r. d. 'пилить'; wilima d. 'напиливать терпукомъ'
- Murded: `viilima (-mä) R S L Ha JMd Koe Kad VJg I Äks Plt KJn; `viil´mä (-me) eL (EKI MK)
- Eesti leksikonid: Wiedemann 1869: 1525 wīlima, -in; wīl´ma (d) 'feilen'; Wiedemann 1893: 1376 wīlima, -in; wīl´ma (d) 'feilen'; ÕS 1980: 789 viilima;
- Saksa leksikonid: Lübben 1888; Schiller-Lübben vilen 'feilen'; MND HW I vîlen 'feilen, zurechtfeilen, abfeilen'
- Käsitlused: < ee viil ~ kasks vilen (EEW 1982: 3819); < kasks vilen (Liin 1964: 51; Raag 1987: 324; EES 2012: 602)
- Läti keel: lt vĩlêt [1638 wieleht] feilen < mnd. vīlen 'feilen' (Sehwers 1918: 100, 164; Sehwers 1953: 159); vīlēt feilen < mnd. vîlen (Jordan 1995: 109);
- Sugulaskeeled: sm viilata < rts fila (SSA 3: 441); lv viĺə̑ feilen < kasks vilen (Kettunen 1938: 492); lv vīļõ viilida; vīlēt (LELS 2012: 365)
- Vt viil